Festival Zeeland Klassiek vindt de samenwerking met lokale partners erg belangrijk, bijvoorbeeld voor kaartverkoop, sponsoring en speciale arrangementen. Het festival is dan ook erg blij met de sponsorbijdrage die zij onlangs hebben ontvangen van de VOM (Vereniging Ondernemers Middelburg). Door deze bijdrage is het slotconcert van de Academy voor iedereen GRATIS te bezoeken.
De Academy van het Festival Zeeland Klassiek is een speciaal programma voor talentvolle musici van diverse conservatoria die de eerste week van mei speciaal naar Middelburg komen voor workshops van diverse topmuzikanten. Op zondag 5 mei om 15u00 verzorgen deze talentvolle musici een speciaal slotconcert in de Koorkerk in Middelburg. U bent van harte welkom!
Wilt u als lokale ondernemer of organisatie ook een bijdrage leveren aan het festival? Stuur dan uw bericht naar: pieter@festivalzeelandklassiek.nl
Artistiek leider Lisa Jacobs vertelde tijdens het Ouverture concert in de Zeeuwse Concertzaal in Middelburg zondag 25 februari dat het Festival Zeeland Klassiek (FZK) in 2024 uitpakt met een aantal stevige verrassingen. Niet de geijkte paden worden betreden maar er is veel aandacht voor Nederlandse- en ook minder bekende componisten. Ook jeugdige musici krijgen tijdens het festival, dat van 28 juni tot 8 juli zal plaatsvinden, de kans om mee te draaien en zo ervaring op te doen onder de vleugels van gerenommeerde musici.
FZK wil vooral overtuigen en meer toehoorders bekoren met mooie en spannende luistermuziek. Natuurlijk ontbreekt Bach niet op het programma maar er is ook plaats voor minder bekende goden. Langs de Nederlandse autowegen is vaak de slogan Van A naar B te zien, welnu FZK gaat van B naar A. Van Bach naar Auerbach.
Van deze componiste (1973-) werd door het Klaviertrio Hannover het Pianotrio nr. 1 op. 28gespeeld. Een goed gekozen opener omdat de strakke vorm en polyfonie van Bach erin verwerkt is en de invloed van Sjostakovitsj herkenbaar is. Katharina Sellheim/piano, Lisa Jacobs/viool en Johannes Krebs/cello speelden dit Trio, met contrasterende delen, heel secuur en doorvoeld. De soms rauwe klanken, de combinatie van verschillende toonaarden en de syncopen werden energiek en kleurrijk gespeeld. In het Andante kwam de klagende zang van de cello mooi over, ook omdat de pianobegeleiding heerlijk licht inkleurde met verstilde arpeggio’s. De snelle finale werd energiek gespeeld, spannend mede door de verschillende speciale strijktechnieken.
Violist Enzo Kok, finalist en publiekswinnaar van het Oskar Back concours 2024, speelde daarna heel ontspannen en attent de Sonate voor 2 violen en piano van Milhaud. De Franse componist die als lid van de Groupe de Six muziek schreef die afrekende met het romantisme en impressionisme. Zijn muziek is eenvoudig, speels en de invloed van de jazzmuziek is herkenbaar. Lisa Jacobs en Enzo Kok speelden expressief. De muziek sprak tot de verbeelding en de jazzy momenten werden goed in de verf gezet.
Het trio in c op. 66 van Mendelssohn toont deze componist op zijn best: heerlijke lyrische melodieën, een beladen moeilijke pianopartij, speelse lichtvoetige virtuositeit en een adembenemend Andante expressivo.
Het Klaviertrio Hannover speelde dynamisch en virtuoos. Superromantisch in het Andante. Het Scherzo, met een contrasterend dansant middendeel, werd snel en pittig vertolkt.
Het orkestraal geschreven Allegro appassionato (finale) met de drie totaal verschillende thema’s werd goed gedoseerd van sfeer gebracht. Vooral het deel, waarin de koraal doorklonk, overtuigde.
Als toegift werd het langzame deel uit het Trio in d van Emilie Mayer (de vrouwelijke Beethoven) gespeeld. Charmante en gevoelige muziek die de luisteraars het gevoel gaf dat het FZK 2024 apart en vernieuwend zal zijn. Mis het niet.
Het festival zal concerten bieden waar liefhebbers van klassieke muziek heerlijk ongedwongen van kunnen genieten, met speciale themaconcerten/dagen, een uitvoering met livemuziek bij een film van Charlie Chaplin in de bioscoop en muziek uit verschillende perioden. Toegankelijke muziek van barok tot en met modern en een speciaal plekje voor Nederlandse componisten zoals Bosmans, Pijper en Röntgen.
Aanstaande zondag 25 februari staat het Klaviertrio Hannover in de Zeeuwse Concertzaal tijdens de sneakpreview van het Festival Zeeland Klassiek.
Ze inspireren met hun opzwepende en boeiende optredens en hun goed- bedachte en gevarieerde programma’s.
Optredens op het Beethovenfest Bonn en in de Elbphilharmonie in Hamburg waren twee hoogtepunten van de talrijke optredens van het trio, dat inmiddels een gevestigde naam is geworden in de kamermuziekwereld.
Het trio zet zich met veel passie in voor bijzondere programma’s voor bijzondere gelegenheden. Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Leonard Bernstein presenteerde het ensemble zijn zelden uitgevoerde Pianotrio uit 1937, en voor de 250ste verjaardag van Ludwig van Beetoven nam het ensemble samen met de altviolist Konstantin Sellheim de vier vroege pianokwartetten van de Klassieke Meester op bij het label Genuin. De cd kreeg lovende recensies en werd genomineerd voor de prestigieuze Opus Klassik 2020-prijs.
Ton woont sinds een aantal maanden in Zeeland en brengt een flinke hoeveelheid waardevolle ervaring mee. Als o.a. wethouder van de gemeente Exloo in Drenthe en als bestuurslid van de
Stichting Klassiek in ’t Veen in de gemeente Borger, eveneens in Drenthe. Een stichting die erg vergelijkbaar is met die van Stichting Kamermuziek Zeeland.
Ton zal zich naast het secretariaat van de stichting ook gaan bezighouden met de serie kamerconcerten en de uitbreiding hiervan.
Draag jij graag bij aan het bevorderen van de aandacht voor- en de uitvoering van klassieke muziek in de regio Zeeland? Dan zoeken wij jou!
Stichting Vrienden Kamermuziek Zeeland ziet het als haar missie om kamermuziek van hoogwaardige professionele kwaliteit in Zeeland aan te bieden. Ze doet dat enerzijds via een reeks van kamermuziekconcerten gedurende het jaar en anderzijds via een 10-daags kamermuziekfestival onder de noemer Festival Zeeland Klassiek. Zo hoopt de stichting bij te dragen aan:
Het bevorderen van de aandacht voor- en de uitvoering van klassieke muziek in de regio Zeeland
Talentontwikkeling
Versteviging van de Zeeuwse culturele regio
Wat hebben wij te bieden? Werken aan een levendig kamermuziek aanbod in Zeeland biedt persoonlijke verrijking en voldoening. Je komt terecht in een stichting die volop in ontwikkeling is. Je hebt alle ruimte om je eigen visie op jouw portefeuille te ontwikkelen. Dit doe je samen met een betrokken bestuur en een gedreven team van vrijwilligers. Wij bieden een open, gezellige en leerzame omgeving. We hechten niet alleen belang aan jouw bijdrage, maar vinden het ook belangrijk wat jij eruit wilt halen. Wil je bijvoorbeeld later aan de slag gaan in de cultuursector dan biedt deze functie jou de mogelijkheid je netwerk uit te breiden en professionele ervaring op te doen.
Kennis maken? Wij staan open voor iedereen met of zonder veel ervaring om ons bestuur te komen versterken. Dus wil je actief betrokken zijn bij de verdere professionalisering, ben je een gepensioneerd en zoek je een zinvolle invulling van wat vrije uren, een (muziek)student of ben je in-between jobs? Wij nodigen je graag uit voor een kennismaking. Hiervoor kun je contact opnemen met Sjaak de Blauwe via: bestuur@kamermuziekzeeland.nl
Het Busch Trio bestaat uit Mathieu van Bellen/viool, Ori Epstein/cello en Omri Epstein/piano. Deze drie musici vormen een hecht geheel. Ze vullen elkaar volledig aan, zijn op elkaar ingespeeld en luisteren al spelend naar de partijen van de anderen. In de Zeeuwse Concertzaal in Middelburg verzorgde dit Trio zondag 21 januari een recital dat na afloop door een bezoeker ‘hét recital van dit jaar’ werd genoemd. En het seizoen is nog maar net begonnen! Hoopgevend was het grote aantal belangstellenden.
Ik volg dit ensemble al vele jaren en elke keer weten deze drie musici mij te verrassen. Hun interpretaties worden steeds intenser. De partituren worden uitgediept en bestudeerd en elke keer worden er meer nuances uitgewerkt, wordt de frasering subtieler en worden er extrakleurtinten toegevoegd. Ook de combinatie van de te spelen werken is apart. Mozart en Tsjaikovski binnen één recital is niet zonder gevaar. Twee verschillende stijlperioden (Klassiek en Romantiek) combineren is goed mogelijk, maar het vereist wel een juiste weergave van de stijl en het karakter van die werken. Busch slaagde daar volledig in.
In het Trio in Bes KV 502 zijn de instrumenten wel gelijkwaardig, maar overheerst de piano en is de rol van de cello in de eerste twee delen minder duidelijk. Het Busch Trio bracht het Allegro heel licht en transparant met een mooie dialoog tussen strijkers en piano. In het langzame middendeel, dat zeer poëtisch van karakter is, kwam de subtiele aanpak goed uit. Daar waar een instrument zich kon etaleren, vond dat plaats en als een meer dienende rol werd vereist, gebeurde dat ook. Heerlijk vloeiend klonk het slotdeel, een rondo met een gavotteritme. Dansant en sprankelend met een meer uitgesproken rol voor de strijkers.
Tsjaikovski schreef zijn enige werk voor de combinatie viool, cello en piano toen hij 38 was. In het Pianotrio in a opus 50 verwerkt hij zijn persoonlijke gevoelens. Hij droeg het werk op aan zijn vriend Nicolaï Rubinstein, met de ondertitel ‘A la mémoire d’un grand artiste’.
In dit werk hoor je een lange klacht, voel je verdriet en ervaar je nostalgie, maar ook troostende energie. Het werk heeft twee uitgebreide delen. De stijl van de piano is concertant en de twee strijkerspartijen, die als het ware de rol van een orkest krijgen, zijn moeilijk. In het pezzo elegiaco klinkt een klacht vol melancholie. De spanning wordt opgebouwd met syncopische akkoorden en na een elegant (Frans aandoend) motief, eindigt het in rouwsfeer.
Tema con variazioni is fenomenale muziek. Het zou een portret van Rubinstein zijn en elke variatie zou een aspect van zijn leven uitbeelden. Een typisch Russisch thema (soort koraal) en 11 karakterstukken over de pedagoog, pianist en componist Rubinstein.
In de variaties komen alle drie de instrumenten steeds anders aan bod, en wordt gebruik gemaakt van diverse strijktechnieken. De luisteraar hoort telkens iets anders, zoals de afwisseling van droefheid en uitbundige vreugde, het uitbeelden van een klein muziekdoosje gespeeld met lichte hoge toontjes door de piano terwijl de strijkers een lekkere zware bourdontoon brengen. De Tsjaikovski-liefhebber heeft vast een stukje Bloemenwals uit de Notenkraker gehoord en een stevige Mazurka à la Chopin met virtuoze cadensen (om de pianist Rubinstein te eren).
Majestueus was het slotdeel met de ingewikkelde coda. Dit deel vergt alles van de musici, het tempo is snel, de muziek virtuoos. Alles moet samenklinken en de spanning moet worden opgevoerd. Het Busch Trio speelde dit deel fenomenaal. De marche funèbre zorgde voor kippenvel en liet een verpletterende indruk na.
Het Matangi Quartet bezorgde het publiek in De Mythe in Goes zaterdag 25 november 2023 een onvergetelijke avond. Het programma OUTCAST is een ode aan de componisten uitSovjet Rusland en Oekraïne. De composities van Sjostakovitsj (1906-1975), Schnittke (1934-1998) en Silvestrov (1937-) vielen niet in de smaak van het regimes waaronder zij leefden;
Avant-gardistische (moderne) muziek met een verpakte boodschap, die nog steeds actueel is. Beklijvende muziek, die binnendringt en de toehoorder meesleept. De pijn en angst van de componisten sijpelt door in de toehoorder en bijt zich vast. Hulde aan het Matangi Quartet dat de spanningsboog nooit losliet en als een echte eenheid, met grote integriteit musiceerde.
De uitvoering van het Strijkkwartet nr. 3 van Alfred Schnittke hakte er meteen in. Het doorgecomponeerde werk vol tegenstellingen en een onopgeloste spanning in een klassiek polystilistische stijl is heel expressief en speelt als het ware met de menselijke emoties van verwarring en hysterie tot en met wanhoop en depressiviteit. Schnittke maakt gebruik van enkele muzikale modules van Lassus, Beethoven en Sjostakovitsj, breekt deze meteen af en gaat er dan mee construeren. Technisch knap en emotioneel overrompelend. Je hoort snijdende tonen die boven de vloeiende donkere lijnen om aandacht vragen. In het Agitato ervaar je de wanhoop en de felheid van oorlogsgeweld, de dissonanten doen pijn, af en toe dringt even rust door, die snel tenietgedaan wordt door een gewelddadige opflakkering. De muziek klinkt dwingend en komt hartverscheurend over. Het Pesante, met sterke pizzicati en klagende lijnen, sluit af met een schrijnende fase waarin de wanhoop doorsijpelt.
Wat een goede keus van Matangi om daarna het eendelige Strijkkwartet nr. 1 van de Oekraïense Valentin Silvestrov te spelen. In dit werk kunnen de musici, vanwege de vrije invulling van de waarde van de noten, een heel persoonlijke interpretatie verzorgen. Dat gebeurde. De melodie, gebracht door de eerste viool, werd door de anderen sonoor ondersteund. De poëtische melancholische muziek riep bij mij een avondlijk natuurbeeld op. De rust aan de oever van een rivier. Overal vlamden lichtjes op en het water kabbelde rustig door onderbroken door enkele brede bewegingen en zelfs een heftige onrustige passage waarin de spanning in chaos veranderde. Maar de weldadige rust keerde weer terug. Het deed me denken aan de schitterende begeleiding van het lied Morgen van Richard Strauss.
Na de pauze stond de schijnwerper op Dimitri Sjostakovitsj. Eerst brachten de vier strijkers: Maria-Paula Majoor (viool 1), Sedna Heitzman (viool 2), Karsten Kleijer (altviool) en Arno van der Vuurst (cello) twee korte werkjes: Elegie (een langzame aria uit de opera Lady Macbeth of Mtsensk) en Polka een grappig ritmisch sterk werkje, vol humor.
Het recital werd afgerond met Strijkkwartet nr. 8 in c op. 110, waarin Sjostakovitsj zijn herinneringen aan de verwoestingen van Dresden verwerkte. Hij noemde het werk (1960) een autobiografisch kwartet.
Het begint met de muzikale signatuur van Sjostakovitsj (D.SCH = D, eS, C en H) gebracht door de cello en daarna de andere strijkers. Een langzaam deel vol vraagtekens. Maar dat duurt maar even, in het Allegro komt de muziek ongewoon heftig binnen, klinkt het bekende Joodse thema en strijden weemoed en gewelddadigheid met elkaar. De woede vanwege het geweld en de oorlog zijn voelbaar in het Allegretto. Het macabere beeld van de vele doden op een slagveld komt extra hard binnen door de snijdende gloedvol gestreken tonen die als donderslagen overkomen. De flard Dies Irae en het treurige Largo lossen op in het langzameslotdeel dat uitblonk door de integere manier waarop Matangi (met sourdine) dit werk morendo afsloot. Dat na de laatste toon het publiek lang wachtte met applaudisseren is het bewijs van de verbijstering. Dit werk werd verpletterend uitgevoerd.
De Stichting Kamermuziek Zeeland stak zijn nek uit met dit concert, bewonderenswaardig in deze tijd, de aanwezigen zullen daar lang heel dankbaar voor blijven. Een recital door Matangi mag wat mij betreft vaker geprogrammeerd worden.
Componisten zijn niet altijd vrij om te componeren wat ze willen. Dit programma is een ode aan de muzikale ‘outcast’: drie Sovjet-Russische componisten die muziek schreven die gevaarlijk indruiste tegen de smaak van het regime waaronder zij leefden, met name Sjostakovitsj, Alfred Schnittke en Valentin Silvestrov. Die outcast zetten wij ook door om dit op zaterdagavond 25 november te programmeren. Dat is weer eens wat anders dan een zondagochtend!
Ursula Schoch en Marcel Worms brengen krachtig werk van enkel vrouwelijke Nederlandse componistes.
De vijf componistes op dit programma tonen in hun werk een krachtige persoonlijkheid en een eigen muzikale taal. Hoogste tijd om hun muziek (weer) te gaan beluisteren!
Bekijk hier het hele programma en bestel uw tickets
U kunt zich abonneren op onze gratis nieuwsbrief die ongeveer acht keer per jaar verschijnt en per email naar u wordt verzonden. U blijft dan op de hoogte van onze concerten en ons programma.
