Trio Abril is een bijzonder pianotrio waarin de viool en cello zijn vervangen door saxofoons. Zij spelen o.a. Trio Pathétique van Michael Glinka, de Rhapsodie van Debussy, Paganini lost van de Japanse componist Jun Nagao, voorjaar en winter uit de Vier jaargetijden van Astor Piazzolla en Energía van Guillermo Lago, dat een optimistisch beeld geeft van drie soorten energie.
Programma:
Mikhail Glinka (1804-1857) -Trio Pathetique (1832) in de versie voor sopraansaxofoon, baritonsaxofoon en piano
- Allegro moderato
- Scherzo
- Largo
- Allegro con spirito
Santiago Baez (1982) -Arkenciel V (2023) voor sopraansaxofoon, baritonsaxofoon en piano
- Divertimento
- Balada
- Scherzo
Jun Nagao (1964) -Paganini Lost (2009) voor 2 altsaxofoons en piano
(2009)
Pauze
Claude Debussy (1862-1918 -Rhapsodie (1903) in de versie voor sopraan/tenorsaxofoon, altsaxofoon en piano (Alberto Tarraga)
Carlos Michans (1951) -Las Furias *(2024) voor sopraansaxofoon, altsaxofoon en piano
- Agresivo
- Impetuoso
- Impetuoso
(mede mogelijk gemaakt door het Fonds Podiumkunsten)
Francis Poulenc (1899-1963) -Trio (1926) in de versie voor sopraansaxofoon, baritonsaxofoon en piano
- Presto
- Andante con moto
- Rondo
LAS FURIAS
“Las Furias” betekent De Furiën, in het Grieks bekend als de Erinyen. Het zijn drie mythologische wraakgodinnen, die vaak met slangen door hun haar en een dreigende uitdrukking op hun gezicht worden afgebeeld. Men kan echter niet zeggen dat ze zomaar gemeen zijn, maar alleen als ze iemand moeten straffen of kwellen door zijn misdaden, wat men in het Engels een “angel of vengeance” noemt.
Mijn stuk “Las Furias” verwijst niet direct op kwaadaardige figuren of godinnen, maar om de verschillende vormen die het kwaad kan aannemen, van strelend en verleidelijk tot agressief en vernietigend. Zoals in andere werken van mijn hand, heb ik de titel achteraf gekozen, naar aanleiding van wat de klanken zelf mij suggereerden. Dus geen verhaal nog referentie op bestaande mythes, maar gewoon wat de muziek probeert uit te drukken, of juist niet.
